Schrijfinspiratie is niet ver te zoeken in Leiden. Wie er maar vaak genoeg een wandeling maakt, zal merken dat de stad iets weg heeft van een gedichtenbundel. Sommige van haar betonnen wanden dienen als bladzijden, die, verspreid over de hele stad, gevuld zijn met gedichten in meer dan dertig talen.
Tijdens de stadswandelingen die ik er de afgelopen drie jaar heb gemaakt, heb ik een wisselwerking opgemerkt tussen Leiden en zijn dichtkunst. De gedichten, die zich niet langer in stoffige, gesloten bundels bevinden, geven de stad namelijk een stem. Ze galmen door de straten en zo ook door mijn hoofd.
Toen ik een aantal dagen geleden naar de Hortus Botanicus liep, sloeg ik, zonder dat ik er erg in had, een nieuwe pagina uit de bundel om. Ik had dit aanvankelijk niet door, omdat ik me op dat moment, in plaats van voor een stilstaande tekst, voor een bewegend beeld bevond: op het scherm zag ik hoe de bekende gebarentaaldichter en -onderzoeker Wim Emmerik zijn gedicht Polder uitbeeldde. Bijzonder, aangezien ik later ontdekte dat dit het eerste muurgedicht in gebarentaal ter wereld is!
Ondanks het feit dat ik deze taal niet beheers, spraken zowel de gebaren van Emmerik, als het decor waarin hij zich bevond, erg tot mijn verbeelding. De woorden die bij me opkwamen tijdens het bekijken van het gedicht, kwamen immers voor een groot deel overeen met die uit de geschreven versie, die naast het scherm hing.
Wanneer ik echter terugdenk aan Polder, zijn het niet de gelezen woorden die nagalmen in mijn hoofd. Het omslaan van deze pagina uit de Leidse gedichtenbundel, heeft me bewuster gemaakt van het visuele aspect van taal: ik herinner me het dichtstuk namelijk vooral in beelden.
Het feit dat we taal via bijna al onze zintuigen tot ons kunnen nemen, is bijzonder: je kunt taal zien en horen. Mensen die het brailleschrift beheersen, voelen het. Verder meen ik dat je aan bepaalde woorden een bittere nasmaak over kunt houden. Het enige wat niet lukt, is om taal te ruiken. Gelukkig kon ik voor die onmogelijkheid compenseren door mijn weg te vervolgen naar de Hortus Botanicus.
Even Stilstaan in Sprekend Leiden
Reacties zijn gesloten.
Déjà Lu 