‘Mevrouw, bent u een madame of een mademoiselle?’
Donderdagmiddag het vijfde uur: ik sta op het punt om mijn vierde les ooit te geven, wanneer ik door een van mijn leerlingen met deze ietwat existentiële vraag word geconfronteerd. Dit schooljaar ben ik begonnen met het volgen van het World Teachers Programme in Leiden en doe ik praktijkervaring op aan het Rijnlands Lyceum Oegstgeest. Daar ga ik twee dagen per week door het leven als mevrouw Belguebli, terwijl ik eigenlijk nog een mademoiselle ben.
Hoewel ik er in totaal nog maar vier dagen heb gewerkt, heb ik er ervaringen opgedaan die me lang bij zullen blijven.
Ten eerste was het bijzonder om na vijf jaar weer een middelbare school binnen te lopen. Zowel voor mij als mijn mede-stagiaires was het een aparte gewaarwording om met een andere rol weer ‘terug’ te zijn.
Maar ondanks het feit dat ik er docente ben, leer ik volgens mij minstens zo veel als mijn leerlingen op een schooldag. Eigenlijk vooral van mijn leerlingen, nu ik erover nadenk. Zo ontdekte een van hen dat, wanneer je een Stabilo pen in tweeën breekt, er wel degelijk inkt uit vloeit. Daarnaast krijg ik wanneer het druk is in de klas, allemaal zeer, eh, nuttige adviezen van mijn leerlingen: ‘Mevrouw, u moet hard op het bord slaan!’ ‘Nee, u moet een fluitje gebruiken, dat werkt bij anderen ook!’ (Verder gingen ze erg goed hoor, die eerste lessen).
Wat ik tot slot opmerkelijk vind, is het contact dat ik heb met collega’s wanneer we reflecteren op onze eerste dagen. Het is niet zomaar werk dat we delen, het zijn ervaringen. Dat schept al snel een band. Ik vond het bijvoorbeeld mooi om te horen hoe een van mijn collega’s, die al twintig jaar op het Rijnlands Lyceum werkt, me in detail kon vertellen over de eerste les die ze had gegeven. ‘Dat vergeet je niet’, zei ze. Je bedenken dat je herinneringen aan het creëren bent die je zo lang met je mee zult dragen is inderdaad bijzonder.
Als madame hoop ik dit jaar veel kennis over te dragen aan mijn leerlingen en als mademoiselle, hoop ik samen met hen nog meer te leren.
Dubbelleven
Reacties zijn gesloten.
Déjà Lu 