Drie feestjes in één weekend plannen zodat je zeker weet dat je alles uit je vrije tijd haalt, overmatig gebruikmaken van Facebook, slaaptekort, rusteloosheid… Stuk voor stuk zijn dit symptomen van Fear Of Missing Out. Dit is een fenomeen dat zich met name voordoet bij mensen tussen de 18 en 33 jaar oud, te weten de angst om iets te missen. FOMO wordt vaak gelinkt aan het gebruik van sociale media, wat bij mij de vraag opriep of het vroeger, voor het bestaan van bijvoorbeeld Facebook, ook al bestond.
Aangezien schrijvers vaak worden gezien als de experts op het gebied van lijden, besloot ik mijn vraag aan de 19e eeuwse dichter Charles Baudelaire te stellen. Hij staat vooral bekend om zijn dichtbundel Les Fleurs du mal, die honderdzesentwintig gedichten telt. Meer dan de helft daarvan behoren tot het deel Spleen et Idéal, waarin Baudelaire met woorden de kloof tussen ideaal en werkelijkheid dicht. In zijn gedichten draait het niet om de angst om gebeurtenissen te missen. Hij schreef juist over het gevoel dat wat hij ook deed, er geen enkele belevenis was die voldeed aan het ideaal dat hij zich in gedachten had voorgesteld. Een andere schrijver die dit ervoer was C.S. Lewis: Hij idealiseerde de herfst. Wanneer hij dacht aan vallende bladeren en de geur die de regen achterlaat in het bos, raakte hij vervuld van een diep en onvervulbaar verlangen. Beide schrijvers legden me uit dat elke tijd een eigen manier van lijden kent: Die uit de 19e en 20e eeuw werd aangeduid met de term Sehnsucht.
Als we FOMO vergelijken met Sehnsucht, zien we dat beide gewaarwordingen een andere richting op gaan. In het eerste geval ligt de focus op de buitenwereld: Men is constant op pad, zoekend naar nieuwe ervaringen. In het tweede geval keert men zich tot de binnenwereld, wat leidt tot ongenoegen wanneer de externe realiteit niet overeenkomt met de idealen. Laten we dus streven naar een balans tussen kroegentochten en momenten van bezinning in de Hortus Botanicus, om ervoor te zorgen dat de verschillende manieren van lijden zich niet opstapelen met de tijd.
Déjà Lu 
Geef een reactie