Woorden Rijgen

Vier ruimtes gevuld met meer dan duizend sieraden. Op een regenachtige vrijdagmiddag heb ik m’n ogen uitgekeken bij de expositie Sieraden, makers en dragers van het Museum Volkenkunde. Ik aanschouwende er de mooiste kleur- en vormcombinaties, vervaardigd uit allerlei materialen: van koraal tot poederglaskralen en van tijgernagels tot edelmetalen.
Ook hingen er schermen in de zalen, waarop de sieradenmakers te zien waren die vertelden over hun ambacht. Een van hen, Sébastien Carré, vervaardigt armbanden die iets weg hebben van miniatuurlandschappen, door borduur- en rijgtechnieken te combineren. Hij legt uit dat deze bezigheid een therapeutisch effect op hem heeft en dat hij werkt vanuit herhaalde, ritmische handelingen, die een tranceachtige staat in hem losmaken.
Ik was erg geboeid door de manier waarop hij dit proces omschreef. Het maken van sieraden is – naast creatief schrijven – mijn grootste hobby. Toen ik dit hoorde, besefte ik dat de twee activiteiten interessante raakvlakken hebben. Zo is de ritmische, intuïtieve component schrijvers niet vreemd. Columnist en romanschrijver Kamel Daoud wist dit goed te verwoorden tijdens zijn lezing in Yale: ‘Wanneer je schrijft, doe je eigenlijk niets anders dan het volgen van een ritme’, legde hij uit. ‘Er komt een eerste zin bij je op, die vervolgens de toon zet voor de rest van het verhaal.’ Het betreft dus vooral iets wat op gevoel gaat.
Dit betekent echter niet dat precisie geen cruciale rol speelt in beide creatieprocessen. Op één van de andere schermen in het museum, was te zien hoe de edelsmit Giovanni Corvaja zijn materialen onder een microscoop bewerkt. Hij vertelt dat het van cruciaal belang is dat een sieraad op elk niveau in harmonie is: ‘Schoonheid gaat namelijk voorbij hetgeen dat we met het blote oog waarnemen.’
Hoewel je schrijvers niet zo snel hun tekst onder een microscoop ziet leggen, worden eerste versies vaak wel eindeloos onder de loep genomen. Ze sleutelen aan allerlei nuances en stijlfiguren, zonder dat deze noodzakelijk op een bewust niveau door de lezers worden ervaren.
Dat precisiewerk gecombineerd met een onbewust, intuïtief aspect, is wat beide activiteiten zo mooi maakt naar mijn idee. Vervuld met zowel schrijf- als rijginspiratie, liep ik het museum uit.

GEPUBLICEERD OP 28 MAART 2018 LEIDSCH DAGBLAD©

Reacties zijn gesloten.

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: