De Marmeren Kantoorvloer

Een- of tweemaal in je studietijd, krijg je als student de kans om een pauze te nemen. Drie maanden lang stopt het studentenbestaan en verken je een andere dimensie. Het is bijna een soort vakantie. In het kantoorbestaan.

Bij aanvang van mijn stage vond ik die twee werelden niet zo gek veel verschillen: mijn studiegenoten had ik ingeruild voor collega’s en in plaats van in een collegeruimte, zat ik achter een bureau. Na een paar dagen dezelfde thee te hebben gedronken in plastic bekertjes uit de keuken, besloot ik om een eigen mok en theezakjes mee te nemen. Waarom ook niet, dacht ik, aangezien mijn collega een kruidenassortiment en haar eigen suiker naast haar markeerstiften had liggen. Ik besefte toen dat het bureau voor de meeste werknemers niet zomaar een tafel is, op den duur begint het iets weg te krijgen van een extra leefruimte.

Ik had dan ook niets beter kunnen wensen dan een verlengstuk van mijn kamer in het  Vredespaleis in Den Haag. Daar heb ik de afgelopen weken stage gelopen bij de taalkundige afdeling van het Internationaal Gerechtshof, het belangrijkste gerechtelijke orgaan binnen de Verenigde Naties. Toen ik er de eerste dag doorheen liep, vroeg ik me af of ik over drie maanden gewend zou zijn geraakt aan de schoonheid van het gebouw. Onmogelijk, leek me. De wandschilderingen, glas-in-lood-ramen en tentoongestelde geschenken (waaronder een enorme, Russische vaas van 3200 kilogram) creëren er een bijzondere sfeer.

 

Verder bevind ik me in een zeer internationale werkomgeving, het Frans en het Engels zijn namelijk de officiële talen van het hof. Met veel interesse heb ik er onderzoek gedaan naar de rol van de taaldiversiteit in het functioneren van de organisatie en ben ik inmiddels bijna klaar met mijn onderzoekspaper.

Drie maanden uit vier studiejaren is een kort tijdsbestek, drie maanden in een gebouw dat al meer dan honderd jaar bestaat lijkt nog minder…

En al weet ik na al die weken nog steeds niet altijd welke deuren ik duwend of trekkend moet openen, mijn stage heeft me nu al geleerd dat er in zo’n korte tijd ontzettend veel ontwikkelingen plaats kunnen vinden. Gelukkig is ondanks dat de schoonheid van het paleis niet gaan wennen.

GEPUBLICEERD OP 25 APRIL 2018 LEIDSCH DAGBLAD©

Reacties zijn gesloten.

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: