‘Vanaf een bepaalde leeftijd is men verantwoordelijk voor zijn gezicht.’ Dit is een uitspraak uit een van mijn favoriete romans: La Chute (De Val), van de bekende Franse schrijver Albert Camus. De zin weerspiegelt de essentie van het verhaal, dat gaat over een voormalig advocaat die een bekentenis aflegt [...]

'Hoi, alles goed?' 'Ja prima, met jou?' 'Hartstikke goed.' 'Mooi zo. Lekker weertje hè!' Wanneer ik een column schrijf, is mijn uitgangspunt altijd dat ik een gesprek voer met de lezer. Bij alles wat ik schrijf, stel ik me voor dat je iets terugvraagt en op basis daarvan diep ik onderwerpen uit. Nu hoor ik je denken [...]

‘Mevrouw, bent u een madame of een mademoiselle?’ Donderdagmiddag het vijfde uur: ik sta op het punt om mijn vierde les ooit te geven, wanneer ik door een van mijn leerlingen met deze ietwat existentiële vraag word geconfronteerd [...]

Vroeg opstaan en met een volle tas op de UB aflopen. Het eind van het academisch jaar nadert en de laatste loodjes wegen het zwaarst, dus uiteraard neem je als student de nodige maatregelen. Maar daar zal je het hebben: bij binnenkomst zie je vrienden in het UB café zitten en voor je het weet [...]

La bouteille flotte sous le pont. Oeps, dat was voor de meesten vast niet verstaanbaar, laat ik opnieuw beginnen: The bottle floats under the bridge. Hoewel beide zinnen verwijzen naar een fles die onder een brug drijft, roepen ze - volgens de cognitief-taalkundige Talmy - in het Frans en in het Engels verschillende beelden op [...]

Een- of tweemaal in je studietijd, krijg je als student de kans om een pauze te nemen. Drie maanden lang stopt het studentenbestaan en verken je een andere dimensie. Het is bijna een soort vakantie. In het kantoorbestaan. [...]

Vier ruimtes gevuld met meer dan duizend sieraden. Op een regenachtige vrijdagmiddag heb ik m’n ogen uitgekeken bij de expositie Sieraden, makers en dragers van het Museum Volkenkunde. Ik aanschouwende er de mooiste kleur- en vormcombinaties, vervaardigd uit allerlei materialen: van koraal tot poederglaskralen en van tijgernagels tot edelmetalen [...]

Terwijl ze voor me uitliep, bekeek ik de gedaante waartoe ze me had gereduceerd. De kloof tussen ons was het grootst op ooghoogte en het kleinst aan onze voeten, die elkaar met elke stap wisten te raken. Ik nam de versimpelde weergave van mezelf waar, voor me uitgestald op een reeks stoeptegels. [...]

De vraag galmde door mijn hoofd, die ik, lopend door de harde regen, gebogen hield. Hoge gebouwen, lantaarnpalen, knipperende vitrineverlichting… In de regenplassen ving ik glimpen op van het stadsdecor [...]

Met bevroren handen en een vlek chocomel op mijn sjaal kwam ik de collegezaal binnen. Positieve Psychologie stond in grote letters op het scherm geprojecteerd. ‘Leven gelukkige mensen langer dan ongelukkige mensen?’ ‘Hoe kom je na een tegenslag weer op de ‘happy track’?’ [...]